Tip 1 diyabet (T1DM) tanılı çocuklar, dikkat fonksiyon bozukluğu da dahil olmak üzere nörokognitif sekele sahip olma riski taşımaktadır. Bilişsel bozukluğun spesifik karakteri değişkenlik göstermektedir; literatür, erken yaşta alınan diyabet tanısı ve hastalık süresinin uzun olmasının bu nörokognitif gerilemenin başlıca risk faktörleri arasında olduğunun altını çizmektedir. Tip 1 diyabet hastası olan kırk üç çocuk, rutin bir muayene sırasında uygulanan MOXO Sürekli Performans Testi (MOXO-CPT) ile Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu semptomatolojisine yönelik olarak değerlendirilmişlerdir. Bu çalışma grubu, dikkat fonksiyonunun dört alanının tümünde anlamlı ölçüde bir gerilik göstermiştir. Bu etki, özellikle de erken yaşta tip 1 diyabet tanısı alan, daha uzun süreli bir hastalık periyoduna ve (daha yüksek HbA1c değerlerinin gösterdiği üzere) daha düşük bir glisemik kontrole sahip olan bireylerde daha da ön plandadır. Hastalık süresinin yükselmesi ile (5+ yıl), akut hiperglisemi gerçek hayat koşulları altında dikkatsizlik ile ilişkilendirilmiştir. Bu bulgular, tip 1 diyabet hastalığına sahip olan çocuklarda nörokognitif fonksiyonlara yönelik rutin taramaların gerekliliğini vurgulamaktadır, böylece kognitif gelişim için oldukça önemli olan bu periyotta bireylere erken müdahale edilebilir.

Anahtar kelimeler: DEHB, beyin gelişimi, komplikasyonlar, diyabet, pediyatri, tip 1

Çalışmayı yapan: Hayley M. Lancrei, Yonatan Yeshayahu, Ephraim S. Grossman, Itai Berger

Kaynakça: https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/36158626/